دوستم داری، می‌دانم، باز
دوست دارم که بپرسم گاهی

دوست دارم که بدانم امروز
مثل دیروز مرا می‌خواهی ؟

از هوایت قفسم را پر کن
تنگ دریاست برای ماهی

فرصتی تا بسراییم از هم
بس کن از فلسفه‌های واهی

عشق، عشق است چه بر لوحه‌ی زر
بنویسند چه برگ کاهی

پرسش از عقل فریبی‌ست به خویش
تا جنون می‌دهمت آگاهی

غیر از آن کوچه‌ی بی شرح و نشان
خانه‌ی دوست ندارد راهی .